Gülten Akın şiirleri, 20 şiir ve sözleri

Gülten Akın şiirleri, 20 şiir ve sözleri, Gülten Akın biyografisi 

Gülten Akın şiirleri

Bir Gün Başka Türlü şiiri 

Bir gün başka türlü bakma bana
Bir gün gözlerin dolu dolu bakma

Bir gün her zamankinden başka bakma
Bir gün beni sevdiğin gibi bakma

Beni bir gün başka türlü sevme
Gönlümden sevda sözleri silme

Bir gün adımı anma dilinden
Bir gün beni sevdiğin gibi sevme

Bir gün yarım yamalak sevme beni
Bir gün yalnız başına güzelleme

Bir gün aşkımızı anlatma kimseye
Bir gün beni sevdiğin gibi sevme

Bir gün beni bir başka arama
Bir gün beni bir başka konuşma

Bir gün benden haber alma
Bir gün beni sevdiğin gibi sevme

Sesimi Duyuyor Musun? şiiri

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi üşüyorum

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi yanıyorum

Sesimi duyuyor musun?
Öylesine ürkek ve tuhaf

Dokunma, düşerim diye korkuyorum
Bir elin yağmur, bir elin rüzgar

Bir rüzgar esti, savurdu beni
Savrulurum aşkın en son sokağına

O sokağın sonunda deniz var mı?
Bilmiyorum, bilmiyorum

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi üşüyorum

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi yanıyorum

Sesimi duyuyor musun?
Öylesine ürkek ve tuhaf

Dokunma, düşerim diye korkuyorum
Bir elin yağmur, bir elin rüzgar

O rüzgar silecek beni
Bilir misin beni?

O rüzgar alacak beni
Bilir misin beni?

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi üşüyorum

Gel yanıma, uzan yanıma
Tut ellerimi yanıyorum

Sesimi duyuyor musun?
Öylesine ürkek ve tuhaf

Dokunma, düşerim diye korkuyorum
Bir elin yağmur, bir elin rüzgar

Gülten Akın şiirleri

Seni İçimden Terk Ediyorum şiiri 

Seni içimden terk ediyorum
Sensiz geçen bir ömürdü bilesin

Seni içimden terk ediyorum
Aklımı senden alıp vereceğim
Bir kadının adını sileceğim

Ben bir kere seven bir kadın
Adım Gülten Akın sevgilim

Beni içimden terk ediyorsun
Sensiz geçen bir ömürdü bilirim

Beni içimden terk ediyorsun
Biliyorum gitmem gerekiyor

İkimiz için de iyi olacak
Ben bir kere seven bir kadın
Adım Gülten Akın sevgilim

Seni içimden terk ediyorum
Sensiz geçen bir ömürdü bilesin

Beni içimden terk ediyorsun
Biliyorum gitmem gerekiyor

İkimiz için de iyi olacak
Ben bir kere seven bir kadın
Adım Gülten Akın sevgilim

Geceyi Sana Yazdım şiiri 

Gözlerine uyku kaçmıyor mu gece?
Yorganın içinde kıvranıp duruyorsan,
Anla ki geceyi bende yazdım sana.

Saat ikiyi üç geçe
Dışarda rüzgar uğuldayınca,

Saçlarıma karışan rüzgarımda
Benim ince ince mırıldandığımı duyarsan,

Anla ki, üşüyorum,
Üşüdüğümü bilinceye kadar sev beni.

İstersen camın perdesini arala biraz,
Tavan arasındaki çatlağa bak,

Sesimi duyarsan eğer hemen
Evimin orasında karanlık bir orman oluverir.

Bil ki bu orman benim ormanımdır,
Benim gecemi süsleyen ormanımdır.

Şimdi hava ayaz.
Dışarıda kar mı yağıyor, bilmiyorum.

Fakat ürperdiysen, bir ürperişle
O benim ellerimdir.

Ellerimi düşündüm de,
Bilirsin ellerim ince uzun eller.

Güzel ellerim,
Bilirsin ellerim seni iyi sevindiren eller.

Ellerimle sevdim seni ben,
Ellerimle yarattım seni ben.

Yani bütün geceleri sana yazdım ben,
Gözlerini anlatan şarkıları söyledim ben.

Geceleri ben sevdim seni
Benim ellerimle sevildin sen.

Saat beş,
Sesim bir kuş gibi uçup geliyor,

Rüyanda sevdiğimizi gördüysen eğer,
Bil ki geceyi sana ben yazdım.

Gülten Akın şiirleri

Rüzgar Saati şiiri

Adam senin böyle ilk gündüzden

Sulayıp biçtiğin çayır çimen

Üç güne kalmaz tazelenir

Adam senin böyle kuşluk vakti

Ürküttüğün serçeler -iş olsun-

Akşama kalmaz unutur

Benim bir nokta kırılmışlığım

Gözlerimin ardında büyür durur

Aklım ıslıklarla türkülerle

Rüzgar saatleri evde tutamam

Essin esmesin yollardadır

Rüzgar saatleri evde tutamam

Serseriler gibi anılarımı

Sokaklar doldurur

Tepeden tırnağa bir usanmışlık

Anı ne bellek ne

Bu şehirden bu parktan uzakta

Neresi olsa olur

Yorgun çayırlar serçeler, yorgunum

Nasıl taşısam ellerimi şimdi

Damda saçakta bacada bir mavi

Sallana sallana uyur

Adam senin sulayıp biçtiğin

Çayır çimen değil bir başka

O makasında suyunda

Oturup kalktığın düşündüğünde

-Öleyim fal değil bilmişlik değil

Gün gibi ortalıkta-

Allahın şeytanın odur

Gülten Akın şiirleri

Ağıt şiiri

İlk bu sabah

İlk bu sabah göğü görmedim

İlk bu sabah kayısı çiçeklerini

Hüzün ilk kez konuk gibi gelmedi

Efendim, ev sahabım

Karacamı suya indiremedim

Şahanım uçurdum döndüremedim

Gülten Akın şiirleri

Dağlar şiiri

Enikli kapılar kitlendi

Taş avlular sustu

İlk kez bekledim ölümü

Dostu bekler gibi bekledim

Dağlar

Benim acım acıların beyidir

Canıma bir doru kısrakla gelir

Öfkeyi sabırda eritir

Umut yer

Suyunu gözümden içer bir zaman

Dağlar of dağlar

Gülten Akın şiirleri

Gülerken Yüzün şiiri

Gülerken yüzün

Dem çeken bir güvercinin sesini

İçin için büyüyen çimenleri

Baharda lunaparkı, bayramyerini

Ve alışkanlıklar dışında her şeyi

Gülerken yüzün

Aşıyor geçmişin acılarını

Kendini yarına değiştiriyor

Gülerken yüzün

Sanki çarmıhını kırmışsın

Senin ve ardından geleceklerin

Aylası alnına düşmüş gecenin

Oturmuş ağlıyor kendisi

Bunu öyle candan öyle yürekten

Öyle bir tutkuyla istiyorum ki

Aklımda hep öyle kalmalısın

Gülten Akın şiirleri

Sevda Kalıcıdır şiiri

Kayboldum

Bir köpeğin çocuğu beklediği gibi

Hasterle kamaşık yüreği

Kayboldum

Bağırırlar, seslerini yankısı dönmez geri

Dönemez bir türlü

Kayboldum

Herkesin adı okunur, düşmüştür onunki

Kayboldum

Yıllarca beraber uyumak uyanmak

Suya ve ekmeğe uzanmak birlikte

Tartışmak, küsüşmek, sevişmek

Ama sevda nerde sevda nerde

Kayboldum

Kimilere göre hüzündü kimilere nostalji

Kimler tutkun idi kimler unuttu

Siz hepiniz ölüleri ve mezarları seversiniz

Çoğa sürmez bir gün bende beklerim

Seni Sevdim şiiri

Seni sevdim,

Seni birdenbire değil usul usul sevdim.

‘Uyandım bir sabah’ gibi değil,

Öyle değil nasıl yürür özsu dal uçlarına

Ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara…

Seni sevdim…

Artık tek mümkünüm sensin.

Gülten Akın şiirleri

Kestim Kara Saçlarımı şiiri

Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dön

Yasaktı yasaydı töreydi dön

İçinde dışında yanında değilim

İçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgi

Bu nasıl yaşamaydı dön

Onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti

Tutsak ve kibirli -ne gülünç-

Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmez

İçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltı

Gittim geldim kara saçlarımı öylece buldum

Kestim kara saçlarımı n’olacak şimdi

Bir şeycik olmadı – Deneyin lütfen –

Aydınlığım deliyim rüzgârlıyım

Günaydın kaysıyı sallayan yele

Kurtulan dirilen kişiye günaydın

Şimdi şaşıyorum bir toplu iğneyi

Bir yaşantı ile karşılayanlara

Gittim geldim kara saçlarımdan kurtuldum

Gülten Akın şiirleri

Bir Kayığa Biner Geceleri şiiri

Tadını, yağmura duygulanmanın

Paylaşır kuşlarla biri gizlice

Gülmesini tutamamış bir sincap

Sallanır utanç bahçesinde

Yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden

Bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen

Uzun sokakların ucunda evleri

İlk denemelerden geri dönülmüştür

İtildikçe, içe durduğu bilinen

Bazı dostları yitirmeye gidilir

Yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden

Bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen

Bir kayığa biner geceleri

Sığlıkta o kadın tek başına

Dua biçiminde inceltir korkuyu

Sunar içtenliksiz, tanrısına

Yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden

Bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen

Gülten Akın şiirleri

Yorgun Sevi şiiri

Susarak, iki komşu gibi güne değerek

Asıl söyleneceklerin üstünden aşarak

Sevdiğim

Ayrı ayrı uzakta, yan yana

Birbirimizi derinden gözlediğimiz yazlarda

Ve üstün körü baktığımız kentlerde

Güllerin güllerimiz

Hüzünlerimse hüzünlerimiz değil

Bir deli kuzgun gibiyim yaşlı teleğimle

Göğü siliyorum duraksamadan

Yorgunluktan değil, öyel sanıyorum

Yalnızlıktandır

Hızla dökülüyor tüyüm teleğim

Orda öyle aramızda soluyor işte

Ayrı ayrı uzakta, yan yana

Hangi yangın hangi deprem becerebilir?

Gülten Akın şiirleri

Kaldığı Yerden şiiri

Ne varsa alır götürür bu mavilik

Bu perişan mavilik evler üstünde

Dünyadan habersiz bir böceğin

İlk defa gün vurur gözlerine

Birisi bütün düşüncelerinin sahibi

Hatırası kara elleri beyaz

Unutmak istersin unutursun

Gel gör ki yalnızlığa dayanılmaz

Sımsıkı bağlı geçen zamana

Dal gibi uzayan gündüzler içinde gözlerin

Gözbebeklerin yıllardır

Kendi kendisinin özleminde

Ürpertmez insanı bu saat

Ölüm alabildiğine sıcak

Kaldığı yerden devam eder

Bilinen hikayesine toprak

Gülten Akın şiirleri

Yitikler Gecesi şiiri

Şimdi dünya boşlukta yavaş

Sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın

Rüzgâr uslandı doruklarda

Dağ çiçekleri uykuya vardı

Ay bacadan aştı uyumaz mısın

Bir ıslak serinlik yürüdü

Kara sokaklardan içeri

Çıtırdadı durdu bütün gün

Ayaklarının altında bir şeyler

Bütün gün ölüler gibi sustun

Bilsen ötesi aydınlık çizginin

Delice yakardın eski şiirlerini

Bir tutam bulut iki damla yağmur için

Yeniden sevinirdin içten içe

Bilsen ötesi aydınlık çizginin

Bu hal senin halin değil

Bütün gücünü yitirmiş

Bu hal senin halin değil

Yaşamanın kendisini yitirmiş

En insan yanıyla sana dönük

Dost dediğin ne gün içindir

Unut uzağı olduğu yere

Kaldır yatağından vakitsiz

Kaldır başucuna getir

Şimdi dünya boşlukta yavaş

Sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın

Rüzgâr usandı doruklarda

Dağ çiçekleri uykuya vardı

Ay bacadan aştı uyumaz mısın

Gülten Akın şiirleri

Çağrı şiiri

Evler büyük dedikçe büyük

Ben insanların en garibi

Uzağı ilk defa kavradım

Görür yahut dokunur gibi

Eski bir saçakta kuşlarla

Yele yağmura karşı oturdum

İç içe daireler çiziyor

İçine adını yazıyorum

Gün uzun türküsünü bitirdi

Karlı dallara yürüdü karanlık

Yalnızlık çekilmez bu vakit

Delirdi denizde yosun çayda balık

Gülten Akın şiirleri

Uzun Yağmurlardan Sonra şiiri

Sen yağmurlu günlere yakışırsın

Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler

Islanan yapraklar gibi yüzün ışır

Işırsa beni unutma

Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün

Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün

Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün

Her şeye rağmen ellerin üşür

Üşürse beni unutma

Yeni dostlar yeni rüzgarlar gelir geçer

Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuturlar

Kahredersin başın önüne düşer

Düşerse beni unutma

Gülten Akın şiirleri

İlkyaz şiiri

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar

Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya

Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı

Bakıp kapatıyorlar

Geceye giriyor türküler ve ince şeyler

‘Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşı

Bir dev oluyorsun deniz deniz deniz

sisin dere ağızlarından sokulup akşamları

Fındıklarımızı basıyor

Neyleriz kararan tomurcukları

Çocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun biraz

Tecimenlere yalvarıyoruz:

Bir ‘Hotel’ bir gizli evlenme az çiziniz

Bir banka az çiziniz bir yalvarma

Bizden size ve sizden dışardakilere

Karılarımızı yolluyoruz tırnaklarını kesmeye ve demeye

-Evet efendim-

Çocuklarımızı yolluyoruz dilenmeye

Bizler gidiyoruz yatağımız tanrıya emanet

Yazların motorlu çingeneleri

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Baba evleri, ilk kez girilen ırmağa dönüş

Toprağa tutku, kendinden dolayı

Kulaklarımızı tıkıyoruz: Para para para

Kulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavga

Sorar belki biri: Kavga ama neden kavga

Komşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde

-Bilmiyoruz neden kavga.

Sonra kasabanın cezaevinde

Silgimizi göz önüne yerleştiriyoruz

Günlerimiz iterek genişletiyoruz

Yer açıyoruz karılarımızı düşünmeye

Bizsiz geçen menevşeyi düşünmeye

Durup ince şeyleri anlatmaya

Kimselerin vakti olmasa da

Okulların kadın öğretmencikleri

Tatil günlerini çoğaltsalar da

Kutsal nemiz varsa onun adına

Gözlerimiz için bağlar dokusalar da

Birikimler ve çizgiler gitgide gitgide

Açmaya ilkyaz çiçekleri

Bir gün birileri öte geçelerden

Islık çalar yanıt veririz

Gülten Akın şiirleri

Deli Kızın Türküsü şiiri, Gülten akın deli kızın türküsü

Sana büyük caddelerin birinde rastlasam

Elimi uzatsan tutsam götürsem

Gözlerine baksam gözlerine, konuşmasak

Anlasan

Elimi uzatsam tutamasam

Olanca sevgimi yalnızlığımı düşünsem-hayır düşünmesem

Senin hiç haberin olmasa

Senin hiç haberin olmaz ki

Başlar biter kendi kendine o türkü

Yağmur yağar akasyalar ıslanır

Bulutlar uçuşur geceleyin

Ben yağmura deli buluta deli

Bir büyük oyun yaşamak dediğin

Beni ya sevmeli ya öldürmeli

Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa

Böcekler gibi başlamalı yeniden

Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta

Yan garipliğine yürek yan

Gitti giden

Ölünen Nehir şiiri

Çok geç, yüzeydeki güller için

Bırakmaya çocuklar hatırlanır

Kiliseler, camiler ve Allah’ın yoksulları

Yapılır yeniden süslenir okşanır.

Ölünen bir nehir olmalı dünya

Kocamış filleri çekip kıyısına

Döner sona doğru bir ses bayırlardan

Kendinden önceki: yanıldım mı ne?

Yüzü, uzun oyunların ağıt çizgileri

Gittikçe inen kuşları görür görür ağlar

Ölünen bir nehir olmalı dünya

Kocamış filleri çekip kıyısına.

Gülten Akın sözleri

“Bütün aşklar özeldir, benimkisi de öyle.”

“Bir kadının sizi düşündüğü kadar değerlisinizdir.”

“Aşk bir yönüyle içsel bir yolculuktur.”

“Herkesin gizli bir bahçesi vardır, orada gezerken bile kendine bile rastlamaz.”

“Bir kadının gülüşü, her şeyi unutturabilir.”

“Şiir, yaşamın izdüşümüdür.”

“Şiir, insanın kendi içindeki gizli bahçeleri keşfetmesidir.”

“Şiir, kelimelerle dans etmektir.”

“Bir kadın sevildiği kadar gençtir.”

“Hayatta önemli olan şey, ne kadar çok sevdiğindir, ne kadar çok sevildiğin değil.”

“Gökyüzündeki yıldızlar, kalbimizdeki umutları yansıtır.”

“Aşk, kalbin en güzel resmidir; ancak sadece içinde bulunanlar tarafından anlaşılabilir.”

“Gecenin sessizliğinde, yıldızlarla konuşmak gibisi yoktur.”

“Bir kadın sevildiği kadar gençtir.”

“Aynaya baktığında yüzünde gördüğün, içinde yaşadığın dünyanın bir yansımasıdır.”

“Şiir, sözlerin ötesindeki duyguların dilidir.”

“Bir gülüş, bin kelimeye bedel olabilir.”

“Yağmur damlaları, gözyaşlarımızın gizli hikayelerini anlatır.”

“Sevgi, kalbimizin en güçlü çığlığıdır.”

“Zaman, yaşamın dokusunu örer; her an, bir yeni başlangıçtır.”

Gülten Akın şiirleri

Gülten Akın kimdir? Gülten Akın Biyografisi 

Gülten Akın (1933-2010), Türk şair ve yazardır.

İsmi, Türk edebiyatının önemli isimleri arasında yer almaktadır.

Gülten Akın, 9 Temmuz 1933 tarihinde Eskişehir, Türkiye’de doğdu.Babası Akın, annesi Nazlı’dır.

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi.

Gülten Akın, özellikle Türk halk şiiri geleneğinden etkilenmiş, eserlerinde genellikle aşk, sevgi, doğa ve insan hakları gibi temalara odaklanmıştır.

Toplumsal konulara duyarlılığı ve mücadeleci ruhuyla bilinir.

Zaman zaman politik şiirler kaleme almıştır.

İlk şiirini 1948 yılında yayımladı.

Çeşitli dergilerde yazıları ve şiirleri yayımlandı. “Papirüs,” “Türk Dili,” “Türk Yurdu,” gibi dergilerde yazılar yazdı.

“Alev Alev,” “Bağlandım Ellere,” “Yıllar Sonra,” “Büyük Saat,” ve “Sevgi Çiçeği” gibi birçok şiir kitabı yayımladı.

Gülten Akın, sanatsal kariyeri boyunca pek çok ödül kazanmıştır. 2005 yılında Türkiye Yazarlar Birliği Şiir Büyük Ödülü’nü kazandı.

Gülten Akın, 10 Ekim 2010 tarihinde İstanbul’da yaşamını yitirdi.

Gülten Akın, Türk şiir geleneğine katkılarıyla ve sosyal sorumluluk bilinciyle önemli bir şair olarak hatırlanmaktadır.

Şiirlerinde duygusallık, içtenlik ve toplumsal eleştiriyi bir arada işlemiştir.