tarafından Agrokimya nedir? Nasıl yapılır? Tanımı, alt bölümleri nelerdir? Önemi nedir? Diğer kullanımları nelerdir?
Agrokimya nedir?
Agro Kimya, toprak ve bitki beslenmesinin kalitesini artırmak, verimi artırmak ve çevreyi korumak amacıyla tarım ve tarım uygulamaları ile ilgili olarak kimya ve biyokimya bilimi olarak tanımlanabilir.
Agro kimya ne ile ilgilidir?
Agro kimya, amaçları, süreçleri ve araştırma konularında hem kimyasal hem de biyolojik bilimlerle ilgilidir.
Agro kimya ne ile bağlantılıdır?
Agrokimya, toprak bilimi, ormancılık, meteoroloji, bitki ve biyokimya, tarımsal mikrobiyoloji, fizik ve kimya ile yakından bağlantılıdır.
Agro kimya alt bölümleri nedir?
Başlıca alt bölümleri bitki beslenmesi, toprak ve gübre etkileşimleri, belirli gübre türlerinin ve türlerinin değerlendirilmesi ve bunların uygulama yöntemleri, kimyasal yollarla toprağın iyileştirilmesidir.
Örneğin kireç veya alçıtaşı uygulaması ve yabancı ot kontrol kimyasallarının araştırılması ve kullanılması.
Agro kimyanın önemi nedir?
Kimyanın hayatımızdaki önemi eşi görülmemiş. Soluduğumuz havadan doğrudan sorumlu olan daha geniş fotosentetik aktivite anlamında alaka düzeyine sahip olsa da, kimya aynı zamanda yaşamlarımıza pratik çözümler sunma, yaşam biçimimizi değiştirme ve bize daha fazla kolaylık sağlama konusunda muazzam bir potansiyele sahiptir.
Agro kimya, tarım sektörlerinde ekosistemlerin yönetimi için kullanılan pestisitler, herbisitler veya gübrelerdir.
Tarımsal kimyasallardaki ilkel varyasyonlar, mahsul verimini artırmak ve tarımsal zararlı popülasyonlarını kontrol etmek için binlerce yıldır kullanılmaktadır.
Agro kimyanın bilinen en eski kullanımı, Sümer çiftçilerinin böcek popülasyonlarını ve ardından haşereyle ilgili kıtlık riskini azaltmak için Kükürt bileşiklerine güvendiği kabaca MÖ 2500 yılına dayanmaktadır.
Sentetik kimyasal üretimdeki bir evrim, son derece büyüyen küresel nüfusa ve bunun sonucunda gıda taleplerindeki artışlara uyum sağlamak için pestisit süreçlerini büyük ölçüde iyileştirmiştir.
Bununla birlikte, pestisitlerin etkili bir şekilde uygulanmasıyla bile, dünya mahsullerinin% 40’ına kadarının bitki zararlıları ve hastalıkları tarafından bozulduğu tahmin edilmektedir.
Agro kimyada kullanılan zirai ilaç türleri nelerdir?
Yaygın tüketim için sürekli olarak yüksek kaliteyi sağlamak üzere küresel gıda arzını güvenli bir şekilde sürdürmek ve kontrol etmek için çok çeşitli zirai kimyasalları aktif ve bilinçli bir şekilde uygulamak için ortak bir çaba vardır.
Zirai kimyasal türleri şunları içerir:
Mahsul verimini bozabilecek böcekleri ve diğer organizmaları, yabani otları ve mantarları yok etmek için tasarlanmış pestisitler veya kimyasallar;
Sentetik gübreler, örneğin toprakları besinlerle doyurarak mahsul büyümesini teşvik etmek için tasarlanmış amonyum nitrat (NH4NO3);
Asitleştiriciler ve kireçleme maddeleri, verilen mahsullerin ekim özelliklerine uyacak şekilde toprakların pH seviyelerini değiştirmek üzere tasarlanmıştır;
Ekim koşullarını iyileştirmek için yüksek sodyum (Na) içeriğine sahip toprakları koşullandırmak üzere tasarlanmış alçıtaşı (CaSO4 · 2H2O) gibi toprak düzenleyiciler;
Büyüme hormonları veya hayvanlarda ve mahsullerde büyüme oranlarını artırmak için tasarlanmış sentetik kimyasallar.
Yeni ve ortaya çıkan zirai kimyasal yöntemler, herbisitlere sentetik olarak dirençli veya kendi insektisitlerini üreten mahsullerin mühendisliğini içerir.
Agrokimya nedir?
Agro kimya nasıl yapılır?
Üretim yöntemleri, giderek yaygınlaşan modern tarım kimyasalları sınıfları veya türleri göz önüne alındığında farklılık gösterir, ancak tipik olarak özel kimyasal yapı taşlarıyla başlayan büyük ölçekli üretim süreçlerine dayanır.
Agro kimya, topraktaki ve bitkilerdeki kimyasal ve biyokimyasal süreçleri etkilemenin yolları, bitki mineral beslenmesi ve doğurganlığı artırmak ve verimi artırmak için gübre ve diğer kimyasal araçların kullanılmasıyla ilgilenen bir bilimdir.
Ayrıca, herbisitler ve büyüme uyarıcıları gibi verimi artırmanın başka yollarını da ele alır ve kimyasal işlemlerin tarıma sokulmasının bilimsel temeli olarak hizmet eder.
Toprağa kimyasal süreçler başlatılabildiğinde, bu da besin değeri gibi şeyleri değiştirerek veya verimi artırarak bitkilerin biyokimyasal süreçlerini etkileyebilir veya etkileyebilir.
İsrafı en aza indirmeye ve üretim değerini verimli bir şekilde en üst düzeye çıkarmaya yardımcı olduğu için bir bütün olarak tarım için çok faydalı hale gelir.
Bununla ilgilenen kimya dalı tarımsal kimyadır. Büyüme için uyarıcıların veya herbisitlerin eklenmesi gibi çözümleri tartışır.
Tarıma kimyasal süreçler getirir ve araştırması orman koruma, toprak bilimi, meteoroloji, bitki biyokimyası vb. Gibi diğer konularla iç içe geçer.
Bitki beslenmesi, o toprağa eklenen toprak ve gübreler arasındaki etkileşimin yanı sıra gübre türleri ve bitki yaşamını iyileştirmek için nasıl uygulanması gerektiği, verimin kalitesi ve toprağın kalitesi ile ilgilenir.
Tarımı, gıdaların işlenmesinden koruyucuların eklenmesine, gıdalarımızı yetiştirdiğimiz toprağın kalitesini iyileştirmek için gübrelerin kullanılma şekline kadar tamamen biyolojik aktivite olarak görmek oldukça kolay olsa da, kimyasal aktivitenin çok büyük bir rolü vardır.
Örneğin fotosentezi ele alalım. Fotosentez süreci, glikoz ve oksijen üretmek için suyla reaksiyona giren karbondioksitin çok basit ama önemli kimyasal reaksiyonuna bağlıdır.
CO2 + H2Ö → C6H12Ö6 + O2
Atmosferdeki karbondioksitin varlığı bitki tarafından doğrudan kullanılır, bu nedenle yaşamaya, büyümeye ve dünyadaki yaşamdan sorumlu olan net bir sonuç olarak oksijen üretmeye devam eder.
Fotosentezin bitki yaşamında oynaması gereken muazzam rol hakkında bilgi sahibi olan insan, bitkilerin fotosentetik aktivite potansiyellerini en üst düzeye çıkarmalarına izin vermek için elverişli koşullar yaratmanın yenilikçi yollarını bulabilmiştir.
Bu kimyasal sürecin bilinmesi, çiftçilerin ve tarımla uğraşan kişilerin tohumlarını güneş ışığı alan yerlere ekmelerine ve bitkinin bu güneş ışığını maksimum potansiyellerinde kullanması için gerekli şartları sağlamasına olanak tanır.
Benzer şekilde, kimyanın tarımda oynadığı bir diğer önemli rol gübrelerdedir. Gübreler, toprağa verildiğinde bitkiye büyümek için ihtiyaç duydukları besin maddelerinin bolluğunu sağlayabilen organik ve hatta inorganik maddelerdir.
Toprağın kalitesine bağlı olarak, üzerine uygulanabilecek farklı gübreler vardır.
Bazen toprak, en verimli bitki büyümesi için gerekli tüm besin maddelerine sahip değildir, bu nedenle bu, verimliliği artırmanın çok kazançlı bir yolu haline gelir.
Organik gübreler, hayvan gübresi, kompost ve benzeri diğer doğal atıklar gibi organik maddelerden üretilen gübrelerdir.
Bu maddeler, mikroorganizmaların onları parçaladığı ve azot, kalsiyum, magnezyum, fosfor, kükürt vb. Miktarını artırarak besin içeriğini iyileştirdiği süreler boyunca toprağa eklenir.
Bu gübreler daha sonra bitkilerin yetiştiği toprağa eklenir ve işlevlerini bitkiler üzerinde yerine getirirler.
İnorganik gübreler ise sentezlenmiş gübrelerdir. Yan ürün genellikle amonyaktır ve daha sonra üre veya susuz amonyum nitrat oluşturmak için azotla eklenir. Bu gübreler mahsul verimini artırmaya yardımcı olabilir.
İnorganik gübrelerin dezavantajlarından biri de zamanla toprağın ve toprağın kalitesini düşürmesidir. Bu, sert ve hızlı kentleşmenin yanı sıra, zaman içinde kendisini aşağılayıcı bulan arazi kalitesini de etkiledi.
Önümüzdeki yıllarda kitlesel çölleşmenin geniş bir kapsamı var, bu nedenle çiftçiler inorganik gübrelerden uzaklaşmaktadır.
Agro kimya diğer kullanımları
Agro kimya, dış organizmaların mahsullere zarar vermesini önlemek için büyük ölçekte kullanılan böcek ilacı ve böcek ilacı üretiminde kullanılmaktadır.
Buna rodentisitler, pedikülisitler, biyositler, mantar öldürücüler, herbisitler vb. Dahildir.
Agro kimya, sulama borularının üretiminde, mahsullerin ve diğer ürünlerin depolanması ve korunması için, gıda işlemede ve kimyasalların tarımsal atıklardan kurtarılmasında kullanılır.
